
تابستون تهرون باز از راه رسيد، چه با حال، شرشر عرق ريختن، آفتاب داغ که آتيش می زنه و همۀ اون چيزائی که فکر می کنيم بده..
امسال بيا امتحان کنيم..
می شه يه کاسه گِلی لعابدار آبی لاجوردی که يه تيکه يخ شناور توش قل می خوره، بذاريم رو ميز، واسه سيراب شدن تشنگيمون
غروبا، جلوی پنجرمون با يه گلدون شمعدونی، بريم تماشای باغ، چاشنيش، کاهو سکنجبين، آی مغز کاهو با سکنجبين حال می ده
يه نم بپاشيم رو تراس خونه، بوی خاک خيسو بياريم تو هوای چرب و خشک تابستون
چائی کيسه ای با آبِ جوش اومده تو ماکروويو نخوريم، سماورو آتيش کنيم تا صدای قل قلش بياد آخه
ول کن اين ناگت مرغ و فست فود و... انقد بدم مي ياد، بدم می ياد.. دست کم ظهرای روزای تعطيل، آبدوغ خيار، با سبزی تازه خرد شده، کيشميش و گردو، يه يخ بنداز توش، يادش بخير ، با مادر بزرگ و خاله اتی، نون خشک هم توش می ريختيم..
غذای پخته دوس داری، آبگوشت يا خورشت قيمه پ، با زرد چوبه فراوون، آی بپيچه بوش تو خونه
آخرش منو دعوت کن به مهمونی دلنشين تابستون زيبای تهرون، به تابستون زيبای ايرون..
عکس از خانم انصاری سايت شيندخت دات کام
۲ نظر:
این تراسی که گفتید نداشتیم چه کنیم...این خونهء ما که اصلا آسمون نداره..
اي بابا!
آخه الهام جون مشکل که يکي دوتا نيست !
شما آسمونش و نداريد ما حياطش و کاسه گليشو ، سماورشو ، گل شمعدونيشو ...
راستي اگه بلد نباشيم سکنجبين بدرستيم از کدوم عطاري بايد بخريم !
اگه هوس کرديد چاي با تي ميکرو ترجيحا" تي بگ ! با شتيسل مرغ و ميوه مصنوعي! قدمتون روچشم آدرس بدم!!!
واي چه زندگي شريني حالم بد شد .
ارسال یک نظر