خيابان يانگ وغازهاي كانادايي

تو همين يه ماه، خيلي سرمو شلوغ كردم، عادت نداشتم زيردست باشم، ولي اوضاع كار بد نيست، نه اصلا خيلي هم خوبه، فقط اينجا تو تورنتو هنوز ماشين نخريدم.

اتوبوس هاي خط Blue to Finch (تموم راه رو تو خيابون Yonge گزمي كنه، مي گن طولاني ترين خيابون دنياست)و عشق است. ميرم Richmond Hill Center خط عوض مي كنم، بعد سوار اتوبوس ها دانشگاه يورك مي شم، وسط راه پياده مي شم، ده دقيقه پياده(آي سوز سرما هنوز نيومده تازه هم)...
تو راه تنها با غازهاي كانادايي، پروازشون و ميخ مي شم، همين روزا مي رن، من مي مونم تنها با سوز سرما، امروز اما خيلي خوب بود ، اولين حقوق كاناداي... كم بود ولي چسبيد.
راستي نمي شه اين غازهاي كانادايي نمي رفتن، نمي شد اين افرا هاي سرخ پاييزي نمي شدن، اصلا من واسه اونا اومدم اينجا، يه روز بهار مياد، يه روزي از صبح...