اولش اين خبرو تو وب سايت آسمون ديدم ، بعد که رفتم دنبال بقيش ، ديدم عجب روبات با حالی اين کمپانی هوندا ساخته
خلاصش اينه که ، اين آدم مصنوعی ، روز سيزدهم مه تونست ارکستر سمفونی ديترويت و رهبری کنه ، من که موسيقی حاليم نيست ، ولی می دونم کار رهبری ارکستر ، يه کاره هنری و احساسی ، نه يه کار تکنيکی ، آخرش يعنی ، يه جورائی (نمی تونم چه جوری) اين روبات احساس داره يا احساسی عکس العمل نشون می ده
اسمشو گذاشتن ASIMO اين هم مخفف Advanced Step in Innovative Mobility هستش
آدم ياد آسيموف می افته ، اسحاق آسيموف يه داستان نوشته بنام انسان دويست ساله که تو اون داستان يه روبات همينجوری اتفاقی دارای احساس می شه ، و کم کم تبديل به انسان می شه ، يه عالمه به انسان ها کمک می کنه و خودشو انقد تغيير می ده که حتی دارای بدن انسانی هم می شه ، ولی جامعه بشری ، با اينکه به اون خيلی بده کار بودش، چون اون جاودانه بود و مرگ نداشت ، اونو بعنوان انسان قبول نمی کنه ، تا اينکه اون تغييری در ميکروپروسسورهای مغزش می ده ، که آروم آروم ظرف يه سال بميره ، که شايد قبول کنن اون آدمه
ماها گاهی اوقات يه کارهائی می کنيم ، تا مردم قبول کنن آدم نيستيم... بگذريم
ASIMO جان ، به جامعه انسانی خوش آمدی ، شايد تو آدم باشی
۲ نظر:
There's been a lot of companies going about creating androids such as this [including SONY], but somehow this one's always been the most fascinating ever since many years ago when it first hit the news. =)
Cheers
جالب بود...!
فکر کنم يك روز برسه كه اين روباتها بشينن دور هم و بگن: ميگن اون قديم قديما...خيلي قديما... يه موجوداتي بودن به اسم انسان...!!!
ولی یه چیزی راجع به رابطه آدم آهنی و آدمیت...!میشه اینجوریم تعبیر کرد...همینطور که آدم کم کم روحش قوی میشه ومثه آهن در مقابل مشکلات مقاومت میکنه...میتونه به خودش بگه من مثل آدم آهنی محکم هستم و میتونم به هر چی اراده می کنم برسم...
مگه نه...؟!
حالا می تونیم به ASIMO بگیم:ASIMO جان،به جامعه انسانی خوش اومدی، ولی شاید قبل از اینکه تو آدم بشی، ماها آدم آهنی شدیم!!!
ارسال یک نظر