برکت ، حتی رفتن مادر بزرگ

درسته که با رفتنش يه دنيا غم رو دلم نشست ، يه دنيا حسرت ، از لحظاتی که خوب قدر اونا رو ندونستم...می دونستم اينطوری می شه ولی تنبلی ، خريت ، نذاشت سير ، روزای آخر ببينمش

خيلی ها همدردی کردن ، من که باور کردم.. اصلا بنظر تعارف نمی ياد... انگار تو دنيا تنها نيستم... چه دوستای خوبی ، درست اونموقع که فکر می کنی ، داری تو مرداب غم و غربت غرق می شی ، دستای با محبت فاميلا ، همکارا و دوستا ، پس کلتو می گيره ، می کشتت بيرون از غصه

خيلی با محبتيت ، مخلصه همممتون